Jak powstała truskawka?
Truskawka (Fragaria × ananassa) jest gatunkiem stosunkowo młodym, powstałym około 250 lat temu w wyniku przypadkowego skrzyżowania poziomki chilijskiej z poziomką wirginijską. W wyniku selekcji pierwszych mieszańców, a później dzięki szybkiemu rozwojowi hodowli tego gatunku, powstały liczne odmiany przystosowane do uprawy w różnych warunkach klimatyczno-glebowych, a także wielu sposobów produkcji i zagospodarowania owoców.
Odmiany truskawek i różnice między nimi
W świecie znanych jest kilka tysięcy odmian truskawki i co roku przybywają nowe. W Polsce, komercyjnie uprawia się kilkadziesiąt odmian, różniących się porą dojrzewania owoców, ich wielkością, kształtem, barwą, jędrnością i smakiem, a także zawartością składników prozdrowotnych. Wymienione cechy jakościowe decydują o różnej przydatności owoców – część z nich to owoce przeznaczone przede wszystkim do konsumpcji w stanie świeżym, inne zaś – do przetwórstwa lub zamrażalnictwa. Owoce do przetwórstwa powinny łatwo odchodzić od szypułki, być średniej wielkości, kulistego lub sercowatego kształtu, ciemnoczerwonej barwy, a także mieć wysoką zawartość antocyjanów i witaminy C. Owoce deserowe powinny być przede wszystkim smaczne i atrakcyjne w wyglądzie – duże, pomarańczowoczerwone lub jasnoczerwone, błyszczące, z dużą zawartością substancji odżywczych.
Grandarosa – polska truskawka
Jedną z najnowszych polskich deserowych odmian truskawki, bardzo poszukiwanych w ostatnim czasie, jest ‘Grandarosa’ wyhodowana w Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach. Jest to odmiana plenna, o średniowczesnej porze dojrzewania owoców. Posiada bardzo atrakcyjne, przyciągające wzrok owoce. Są one duże i bardzo duże, szerokostożkowate, pomarańczowoczerwone, równomiernie wybarwione, o bardzo silnym połysku. Co najważniejsze, truskawki te są aromatyczne i bardzo smaczne. Badania laboratoryjne potwierdziły wysoką zawartość w owocach tej odmiany cukrów rozpuszczalnych i witaminy C oraz średnią zawartość związków fenolowych, mających duże znaczenie w profilaktyce antynowotworowej. Ponadto, owoce tej odmiany są wyjątkowo jędrne, mało podatne na gnicie i wytrzymałe na odgniecenia. Według opinii plantatorów truskawki te doskonale znoszą transport na znaczne odległości, także poza granice naszego kraju.
Uprawa
‘Grandarosa’ świetnie nadaje się do uprawy w gruncie i na przyspieszony zbiór owoców pod niskimi i wysokimi osłonami. Badania wykonane w ostatnich latach w Instytucie Ogrodnictwa potwierdzają ponadto jej przydatność do uprawy bezglebowej na rynnach pod wysokimi osłonami, wykorzystywanej w celu uzyskania dwukrotnego owocowania w ciągu 12 miesięcy (na letnio-jesienny zbiór owoców z zastosowaniem opóźnionego wysadzania roślin frigo i zbiór przyspieszony wiosną następnego roku).
Rośliny odmiany ‘Grandarosa’ są dostatecznie wytrzymałe na niskie ujemne temperatury zimą, wysoce odporne na groźne choroby liści – białą i czerwoną plamistość oraz mącznika prawdziwego truskawki, a także mało podatne na wertycyliozę (chorobę grzybową systemu korzeniowego). Dlatego też odmianę tę uważa się za przydatną do uprawy ekologicznej.
“”
