fbpx

Początki wykorzystania podkładki P67

 Hodowla wegetatywnych podkładek dla jabłoni ma w Polsce długą tradycję. Pierwsze prace hodowlane zostały rozpoczęte w ówczesnym Instytucie Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach (obecnie w Instytucie Ogrodnictwa) już w roku 1954 i z krótkimi przerwami są kontynuowane do chwili obecnej. Podstawowym celem hodowli było i jest nadal uzyskanie podkładek o właściwościach dobrze znanych podkładek ‘M.9’ i ‘M.26’, ale lepiej przystosowanych do warunków glebowo-klimatycznych Polski i mniej podatnych na groźne gospodarczo choroby i szkodniki. Efektem pierwszego etapu prac hodowlanych były pierwsze podkładki serii P, z których w krajowym rejestrze odmian (KR) do dziś znajdują się: ‘P 2’, ‘P 14’, ‘P 16’ i ‘P 22’. Celem drugiego etapu prac hodowlanych w ISiK było uzyskanie podkładek odpornych na mróz oraz mało wrażliwych na mączniaka i parcha jabłoni. Z tego etapu prac hodowlanych, po okresie badań oceny ich przydatności szkółkarskiej i sadowniczej, do KR zostały wpisane w latach 90. ubiegłego stulecia, podkładki ‘P 59’ i ‘P 60’. Natomiast ostatnie podkładki zostały wpisane w roku 2000, z których dziś w krajowym rejestrze odmian znajdują się podkładki ‘P 66’ i ‘P 67’.

Podkładka ‘P 67’

Podkładka ‘P 67’wyselekcjonowana została z populacji siewek uzyskanych ze skrzyżowania podkładek A 2’ × ‘P 2’. Rośliny mateczne odznaczają się średnią siłą wzrostu, charakteryzują się dużą wydajnością w mateczniku i dość wysoką zdolnością ukorzeniania, podobną do odkładów podkładki ‘P 14’. Pędy są średnio długie do długich, wzniesione, sztywne, krępe i proste. Są one brązowe, omszone, z niewielką ilością cierni. Międzywęźla są średniej długości, nieco zygzakowato ułożone. Pąki są średniej wielkości, trójkątne, zwarte, tępo zakończone, szarobrązowe, omszone, nieznacznie odstające od pędu, o średnio-wczesnym rozwoju wiosną. Liście są średniej wielkości lub duże, jasnozielone, szeroko owalne z zaokrągloną podstawą i tępo zakończonym wierzchołkiem. Brzeg liści jest głęboko, ostro ząbkowany, a powierzchnia jest pofałdowana, nieco błyszcząca, dolna strona słabo omszona. Ogonek liściowy jest średniej długości, dość gruby, wzniesiony, nieco buraczkowo zabarwiony po spodniej stronie. Przylistki są małe, lancetowate, całobrzegie i wyraźnie wzniesione.

Podkładka ‘P 67’ zaliczana jest do podkładek karłowych dla jabłoni, o sile wzrostu podobnej do ‘M.9’. Dla niektórych odmian siła wzrostu może być większa niż na ‘M.9’. Jej wytrzymałość na mróz jest zbliżona do podkładki ‘M.26’. Charakteryzuje się niską podatnością na parcha i na mączniaka jabłoni, średnią podatnością na zgniliznę pierścieniową podstawy pnia, natomiast dużą – na zarazę ogniową.

Jabłonie szczepione na ‘P 67’ wymagają podpór i żyznych gleb o uregulowanych stosunkach wodnych lub nawadniania. Podkładka ta dobrze zrasta się z wszystkimi odmianami polecanymi do uprawy w Polsce.

Ocena przydatności sadowniczej nowej wegetatywnej podkładki polskiej hodowli jest prowadzona w kilku doświadczeniach odmianowo-podkładkowych i wdrożeniowych. W jednym z nich przedmiotem badań jest odmiana ‘Ligolina’ szczepiona na polskich podkładkach: P 14 i P 67 w porównaniu do standardowej podkładki M.9 (tabela 1). Tegoroczne wyniki potwierdziły wysoką przydatność podkładki‘P 67’ do produkcji sadowniczej. W naszym doświadczeniu najintensywniej kwitły drzewka odmiany ‘Ligolina’ na podkładce P 67. Dla tej kombinacji komponentów (odmiana/ podkładka) otrzymano także najwyższy plon z drzewa oraz największe owoce. Tegoroczne obserwacje potwierdzają nasze wieloletnie badania, że podkładka P 67 stymuluje intensywniejsze wybarwienie skórki owoców odmiany ‘Ligolina’.

Tabela 1. Intensywność kwitnienia oraz owocowanie drzew jabłoni odmiany ‘Ligolina’

(Sad Doświadczalny – Dąbrowice, 2019 r.)

Lp. Odmiana Intensywność kwitnienia* Plon [kg/drzewo] Masa 1 owocu [g]
1 Ligolina/M.9 3,1 6,7 180
2 Ligolina/P 14 3,0 7,4 215
3 Ligolina/P 67 3,6 9,6 220

Objaśnienie:

* intensywność kwitnienia, skala bonitacyjna 1-5, gdzie: 1 – brak kwiatów, 2 – słabe kwitnienie, 3 – średnie kwitnienie, 4 – obfite kwitnienie, 5 – bardzo obfite kwitnienie

“”

dr inż. Mariusz Lewandowski

Zakład Hodowli Roślin Ogrodniczych, Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach
Pracuje na stanowisku adiunkta w Zakładzie Hodowli Roślin Ogrodniczych Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach. Prowadzi badania genetyczno-hodowlane i hodowlę nowych odmian jabłoni i podkładek dla jabłoni.